TLG 1817 001 :: FRAGMENTA ANONYMA (PsVTGr) :: Fragmenta

FRAGMENTA ANONYMA (PsVTGr) Pseudepigr.
(Varia)

Fragmenta

Source: Denis, A.–M. (ed.), Fragmenta pseudepigraphorum quae supersunt Graeca [Pseudepigrapha veteris testamenti Graece 3] Leiden: Brill, 1970: 229–238.

Citation: Page — (line)

a

 λέγει γὰρ καὶ ὁ προφητι‐ κὸς λόγος· Ταλαίπωροί εἰσιν οἱ δίψυχοι, οἱ διστάζοντες τῇ καρδίᾳ, οἱ λέγοντες· Ταῦτα πάλαι
5ἠκούσαμεν καὶ ἐπὶ τῶν πατέρων ἡμῶν, ἡμεῖς δὲ ἡμέραν ἐξ ἡμέρας προσδεχόμενοι οὐδὲν τούτων ἑω‐ ράκαμεν. ἀνόητοι, συμβάλετε ἑαυτοὺς ξύλῳ· λάβετε ἄμπελον·
10πρῶτον μὲν φυλλοροεῖ, εἶτα βλα‐ στὸς γίνεται, μετὰ ταῦτα ὄμφαξ, εἶτα σταφυλὴ παρεστηκυῖα· οὕτως καὶ ὁ λαός μου ἀκαταστα‐ σίας καὶ θλίψεις ἔσχεν· ἔπειτα
15ἀπολήψεται τὰ ἀγαθά.229

b1

 Οὕτως λέγει· Θυσία τῷ κυρίῳ καρδία συντετριμμένη, ὀσμὴ εὐω‐ δίας τῷ κυρίῳ καρδία δοξάζουσα τὸν πεπλακότα αὐτήν.

b2

 ὁρᾶτε, πῶς λέγει· οὐ τὰ νῦν σάββατα ἐμοὶ δεκτά, ἀλλὰ ὃ πεποίηκα, ἐν ᾧ καταπαύσας τὰ πάντα ἀρχὴν ἡμέρας ὀγδόης ποιή‐
5σω, ὅ ἐστιν ἄλλου κόσμου ἀρχήν.230

c

 τότε γὰρ φησί τις προφητεία δυστυχήσειν τὰ τῇδε πράγματα, ὅταν ἀν‐ δριᾶσι πιστεύσωσιν.

d

 λέγει δὲ καὶ ἕτερος προφήτης· «συνάξει πᾶσαν δύναμιν αὐτοῦ ἀπὸ ἡλίου ἀνατολῶν μέχρις ἡλίου δυσμῶν· οὓς κεκλήκει καὶ οὓς οὐ κεκλήκει πορεύσονται μετ’ αὐτοῦ· λευκανεῖ τὴν θάλασσαν ἀπὸ τῶν ἱστίων τῶν πλοίων αὐτοῦ καὶ μελανεῖ τὸ πεδίον ἀπὸ τῶν
5θυρεῶν καὶ τῶν ὅπλων· καὶ πᾶς ὃς ἂν συναντήσει αὐτῷ ἐν πολέμῳ, ἐν μαχαίρᾳ πεσεῖται.»

e

 καὶ γενήσεται ἐπ’ αὐτῷ τὸ εἰρημένον· «Ἃ οὐκ ἔφαγον ἅγιοι,
ταῦτα φάγονται Ἀσσύριοι.»231

f

 Λέγεται Ζαχαρίαν τὸν ἡγούμενον τῆς ἐν Γεράροις μοναχικῆς συνοικίας Ἑβραίᾳ καὶ παλαιᾷ περιτυχεῖν γραφῇ, οὐ τῶν ἐκκλησιαζομένων. ἐδήλου δὲ ὡς, ἡνίκα Ζαχαρίαν τὸν προφήτην ἀνεῖλεν ὁ Ἰωὰς ὁ τῆς Ἰουδαίας βασιλεύς, οὐκ εἰς μακρὰν περὶ τὸν οἶκον ἐχρήσατο χαλεπῇ συμφορᾷ. ἑβδόμῃ γὰρ
5ἡμέρᾳ τῆς ἀναιρέσεως τοῦ προφήτου ἐξαπίνης αὐτῷ μάλα κεχαρισμένος ὁ παῖς ἀπολώλει. συμβαλὼν δὲ κατὰ θεομηνίαν τοιούτῳ παθήματι περιπεσεῖν, ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ τὸ μειράκιον ἔθαψεν, ἀπολογούμενος ταύτῃ ὑπὲρ ὧν εἰς αὐτὸν ἥμαρτε. καὶ τὰ μὲν ὧδε ἔγνων.

g

 Καὶ ἄνθρωπός τις ἐν τῷ Ἰσραὴλ πλούσιός τε καὶ ἀνελεήμων ἐλθὼν πρός τινα τῶν διδασκάλων καὶ ἀναπτύξας τὴν σοφίαν Σολομῶντος εὗρεν εὐθύς· ὁ ἐλεῶν πτωχὸν θεῷ δανείζει. καὶ εἰς ἑαυτὸν γενόμενος καὶ κατανυγεὶς ἀπελθὼν πέπρακε πάντα καὶ διένειμε πτωχοῖς μηδὲν ἑαυτῷ καταλείψας πλὴν νομισμά‐
5των δύο. καὶ πτωχεύσας πάνυ καὶ ὑπὸ μηδενὸς ἐκ θείας δοκιμασίας ἐλεούμενος ὕστερον ἐν ἑαυτῷ λέγει μικροψυχήσας· ἀπελεύσομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ διακρινοῦμαι τῷ θεῷ μου, ὅτι ἐπλάνησέ με διασκορπίσαι τὰ ὑπάρχοντά μου. πορευομένου δὲ αὐτοῦ εἶδεν ἄνδρας δύο μαχομένους πρὸς ἀλλήλους εὑρόντας λίθον τίμιον, καί φησι πρὸς αὐτούς· ἵνα τί, ἀδελφοί, μάχεσθε; δότε μοι αὐτὸν232
10καὶ λάβετε νομίσματα δύο. τῶν δὲ μετὰ χαρᾶς τοῦτον παρασχόντων (οὐ γὰρ ᾔδεσαν τοῦ λίθου τὸ ὑπέρτιμον), ἀπῆλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ τὸν λίθον ἐπιφερό‐ μενος, καὶ δείξας αὐτὸν χρυσοχόῳ παραχρῆμα τὸν λίθον ἐκεῖνος ἰδὼν ἀναστὰς προσεκύνησε καὶ ἔκθαμβος γενόμενος ἐπυνθάνετο· ποῦ τὸν πολύτιμον καὶ θεῖον λίθον τοῦτον εὗρες; ἰδοὺ γὰρ ἔτη τρία σήμερον Ἱερουσαλὴμ δονεῖται καὶ
15ἀκαταστατεῖ διὰ τὸν περιβόητον λίθον τοῦτον. ἀλλ’ ἀπελθὼν δὸς αὐτὸν τῷ ἀρχ‐ ιερεῖ καὶ σφόδρα πλουτήσεις. τοῦ δὲ ἀπερχομένου, ἄγγελος κυρίου εἶπε πρὸς τὸν ἀρχιερέα· νῦν ἐλεύσεται ἄνθρωπος πρός σε τὸν ἀπολεσθέντα πολυθρύλλητον λίθον ἐκ τῆς διπλοΐδος Ἀαρὼν τοῦ ἀρχιερέως ἔχων. λαβὼν αὐτὸν δὸς τῷ ἐνέγκαντι αὐτὸν χρυσίον πολὺ καὶ ἀργύριον, ἅμα δὲ καὶ ῥαπίσας αὐτὸν μετρίως
20εἰπέ· μὴ δίσταζε ἐν τῇ καρδίᾳ σου μηδὲ ἀπίστει τῷ θεῷ διὰ τῆς γραφῆς λέγοντι· ὁ ἐλεῶν πτωχὸν θεῷ δανείζει. ἰδοὺ γὰρ ἐν τῷ νῦν αἰῶνι ἐξεπλήρωσά σοι πολυ‐ πλασίονα ὑπὲρ ὧν ἐδάνεισάς μοι. καὶ εἰ πιστεύεις λήψῃ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι πλοῦτον ἀνυπέρβλητον. καὶ ὁ μὲν ἀρχιερεὺς τὰ διατεταγμένα πάντα πεποίηκε πρὸς τὸν ἄνθρωπον καὶ λελάληκεν, ὁ δὲ ἀκούσας καὶ ἔντρομος γενόμενος πάντα
25ἐάσας ἐν τῷ ναῷ ἐξῆλθεν εὐχαριστῶν καὶ πιστεύων κυρίῳ καὶ ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ πάντα διηγορευμένα.

h,1 recto

. . . . . . . . . . κα̣ι̣ ε̣..[....]ε̣ρ̣[ ]ο ε τερος τ[ο]υ̣ ετερου̣ [ ] ων αναβλεψας τ̣[ ]εν
5υπνω ειδον τον̣ [ουρανον ανεωγ‐]
μενον? και εθεωρουν [κατερχομενον] εκ του ουρανου .[] ων των μ̣ε̣γαλω[ν]Column end
10το μετα̣[] [..]ε̣ . ι̣ν̣[]
. . . . . . . . .Column end || Page end233

h,1 verso

. . . . . . . . . . []...[..ο] ετερος [του ετερου και̣] ηρξατο πας α []ν αναβλεψας
5 [] ε̣[ι̣]ς̣ τον ουρανο [? ο]ρ̣αματι καὶ ι [δου ]ν εκ του ουρανου []τ̣ω̣ .[..]οις []ωδ̣ο̣ .[.]Column end
10. . . . . . . . . .Column end

h,2 recto

. . . . . . . []λ̣οι̣ας̣ .. την [] [] την νομην [] [] και ηρξαν[το]
5[]ε̣ρ[]
. . . . . . .Column end

h,2 verso

. . . . . . . []ν̣.ε̣.ε̣.ς̣ ε̣χο̣[] [] της χειρος μ[] [] υϊων της []
5[] . α̣τ̣[]
. . . . . . .Column end

h,3 recto

. . . . . . . [] ημερα το̣[υ] []ο̣ς και εν τ[] []ν ολου του̣ []
5[] .ημερα τ[ου?] []τ̣ος και.[]
[ε]βδομον ου̣[ρανον?] . . . . . . .Column end

h,3 verso

. . . . . . . [την] ερυθραν θ[αλασσαν] [] εις την μ.[] []τα πολυ ο̣.[]
5 []να .δ̣ε̣ι̣ρ̣.[] []. θαλασση[] [] τη ερυθρα θ̣[αλασση]
[]τα καλε[] . . . . . . ,Column end

h,4 recto

. . . . . . . []ων [] []ν ε.[]
. . . . . . .Column end

h,4 verso

. . . . . . . []εν .[] []σαν[] []τ̣ε .[]
5. . . . . . .Column end

h,5 recto

. . . . . . . []κ̣ [] π̣υλη
. . . . . . .Column end

h,5 verso

. . . . . . . ..[ ] λουτ̣[ ] ....[]
5. . . . . . .Column end || Page end234

j, recto

[.] . νει̣[] []λυσεν σ̣υ̣[] [αλ]ηθως μετ αυτα̣.[] []ειν φρονιμοτερο[ν]
5 []τον ως εμε ημετε[ρ] []ου και φθορας ρ̣αλε της.[] [μνησθ]εις του Ιακωβ· [] []ες της γης· και εκτος σου [] []λ̣η̣ς ηθελησα ο Φαραω.[]
10[]..ου καμ̣ε̣ σωσον μη φ[] []λ̣ως̣..ει μ̣α̣καρισωσιν με̣[] []τ̣ριε...απ̣..εν̣ τ̣η̣ ν̣οσω̣[] [].....ευμ̣αρων μ̣ε̣ν̣ τ̣ο πλ[] []..υ̣κας φυλακας .εο̣....[]
15 []ευσεν Ιωσηφ· μνησθεις τ[ου] Ιακωβ? []θε̣ι̣ς̣ β̣ασιλευ̣ς του λαου κα[] [].ευθυς σιτου οντος π̣ο̣[λλου] [? ειπε]ν συναγαγετε μοι τιχι οθε[ν] [ο] λιμος δε αυτην παροδευε[ι]
20 []νη ποτε φθανει δε τ̣ο̣ α[] [].ν̣τας λαβων το̣ προστασ̣σ[ο]μενον [].π̣α̣ντος παντος του σιτου υ̇π̣[] [].τ̣ου̇ εφανη τρ̣οφευ̇ς κ[] [Ιωση]φ μνησθεις του̇ Ι̣α̣κ̣[ωβ]
25[τη]ν γην εκαλυψε[] [το]ν λιμον ευθυν[] [Φα]ραω επι του Ι̣ω̣[σηφ]
[μ]ακαρια̣[] []εβησαν εις Χανααν̣ []Column end
30[ε]σκιρτα· και το βλεμμ̣[α ?] [τ]ο̣ν αριθμον των δεκα Χ[αναναιων?] [?το]υ ενος δειχα· επυνθ[αν] []ι δε φησιν ακουσον [] [].υ̇ν καθ ημων κα[]
35 []. και οργιζομεν .[] [απ]οκτιναι ημας ομ[] [? αμαρ]τ̣ιαις ταις σαις ο θς Ια̣[κωβ?] [] και οπερ ου̇ ζητω απεκ̣ρ̣[] [Συ]μεων που· μη καυ̣τοσ[]
40[Ιω]σηφ· προστεθεικατε̣[] []του ακμην εχω το τ[] [α]γ̣αγετε μοι του̣του̣ ο..[] []μενοι νυ̣ν αντερει το̣[] []δυα δοτε κν̣η̣μ̣...[]
45[].. Σ̣υμεω[]
. . . . . . . . . .Column end

j, verso

[]ζω[] []. ε[] []η[] []λε[]
5 [Ιωσ]ηφ μν̣ησ[θεις του Ιακωβ ?] [?αν]τ̣ι̣σ̣τ̣α̣ς δε τη πρεσβεια τ̣[] []ον την ευχην· εξελ[] [?εκαλ]υ̣πτον οι δεκα α[δ]ελ[φοι] [Ιωσ]ηφ· τοτε προσκυ̣νου̣ν̣ []
10[] καμπτου̣σιν αυτω τον [] [] την του σιτου τιμην· ο σ̣[ιτος ?] []λωσαντες μετα την [] [] αργυρωνητον η του̇ ν[] []γνωσθεις παρ αυ̇των κ̣α̣[]
15 [] Ιωσηφ μνησθεις του Ι̇α[κωβ] [ουκετι] δε κρατησας τοτε εαυ̇το[ν] []ν λειπων π̣ρος βραχυ̣· απεβ̣[η] [ ]ς τοις συ̇γγονοις αυ̇του κ[] [πρια]σασθαι σιτον εζητειτε ..[]
20[]αι· αλλ ηλθατε παντες ι᷁[να ?] [] ουν εστε δηλωσα̣τε και π[] [] ε̇χετε ετε̣ρον συ̇γγονον· .[] []η̣μος των υ̇ιων Ι̇ακωβ· κ[] [τ]ον θν· νυ̇νι σωσον ημας ο θ[ς] Αβρααμ
25 []ενοι δε τον φοβον προς βραχ̣[υ] [βα]σιλει Ιωσηφ· μη οργιζου
..β̣[ασιλευ] [ηλ]θαμεν γαρ ου̇κ ι̇χν[ευσαι] []η̣δες πρεσβυ̇το[υ]
30[] κακει̣νος̣ και ημ[εις] [].τ̣[η] γη ημω[ν]
[] τ̣αις σου [] [].ενωπιον σου εστιν· [] [].ρετον ημας και ς.[]Column end || Page end235
35[]ετε εστιν πιστα· αλ.[] []ψον .ν παρ εμοι κατα[] []κατε νυ̣ν̣· απαγαγε[τε] [το]ν συ̇γγονον πρ[ος ?] []ασθε μοι· ελαβε[]
40[]ας ενωπιον αυτω̇ .[] [] αυ̇τοις· π̣α ..ακρ[] []ως δικαιως ταυτα[] [] ο θς Ιωσηφ· μνησ[θεις] [] υ̣μων βοησω· ο Ρουβη̣[ν]
45[δο]υ̇λευ̇ων υ̇μιν· μη̣ [] [] μ̣η οργιζεσθαι· σαρξ [] [] ως αφ̣ρονουντα κα[] [] ... μους δε του[]
[]εστιν κα[]Column end

k

πρὸς δαιμονιαζομένους Πιβήχεως δόκιμον· λαβὼν ἔλαιον ὀμφακίζοντα μετὰ βοτάνης μαστιγίας καὶ λωτομήτρας ἕψει μετὰ σαμψούχου ἀχρωτίστου λέγων· ϊωηλ ωσσαρθιωμι εμωρι θεωχιψοϊθ σιθεμεωχ
5σωθη ιωη μιμιψωθιωωφ φερσωθι αεηιουω ιωη
εωχαριφθα· ἔξελθε ἀπὸ τοῦ Δͅ κοι, τὸ δὲ φυλα‐ κτήριον ἐπὶ λαμνίῳ κασσιτερίνῳ γράφε· ϊαηω αβραωθιωχ φθα μεσενψινιαω φεωχ ιαηω χαρσοκ καὶ περίαπτε τὸν πάσχοντα παντὸς δαίμονος φρικτόν,236
10ὃ φοβεῖται. στήσας ἄντικρυς ὅρκιζε. ἔστιν δὲ ὁ ὁρκισμὸς οὗτος· ὁρκίζω σε κατὰ τοῦ θεοῦ τῶν Ἑβραίων Ἰησοῦ ιαβα ιαη ἀβραωθ αια θωθ ελε ελω αηω εου ιιιβαεχ αβαρμας ϊαβαραου αβελβελ λωνα αβρα μαροια βρακιιων πυριφανῆ, ὁ ἐν μέσῃ ἀρούρης
15καὶ χιόνος καὶ ὀμίχλης ταννητις, καταβάτω σου ὁ ἄγγελος ὁ ἀπαραίτητος καὶ ἐκκρινέτω τὸν περιπτά‐ μενον δαίμονα τοῦ πλάσματος τούτου, ὃ ἔπλασεν ὁ θεὸς ἐν τῷ ἁγίῳ ἑαυτοῦ παραδείσῳ, ὅτι ἐπεύχομαι ἅγιον θεὸν ἐπὶ αμμωνιψεντανχω. λόγος· ὁρκίζω σε
20λαβρείᾳ· ιακουθ αβλαναθαναλβα ακραμμ. λόγος· αωθ ιαθαβαθρα χαχθαβραθα χαμυνχελ αβρω ωθ σὺ αβρασιλωθ αλληλου ϊελωσαϊ ιαηλ. ὁρκίζω σε τὸν ὀπτανθέντα τῷ Ἰσραὴλ ἐν στύλῳ φωτίνῳ καὶ νεφέλῃ ἡμερίνῃ καὶ ῥυσάμενον αὐτοῦ τὸν λαὸν ἔργου
25Φαραὼ καὶ ἐπενέγκαντα ἐπὶ Φαραὼ τὴν δεκάπληγον διὰ τὸ παρακούειν αὐτόν. ὁρκίζω σε πᾶν πνεῦμα δαιμόνιον, λαλῆσαι ὁποῖον καὶ ἂν ἦς, ὅτι ὁρκίζω σε κατὰ τῆς σφραγῖδος, ἧς ἔθετο Σολομὼν ἐπὶ τὴν γλῶσσαν τοῦ Ἰηρεμίου καὶ ἐλάλησεν. καὶ σὺ λάλησον
30ὁποῖον ἐὰν ἦς ἐπουράνιον ἢ ἀέριον εἴτε ἐπίγειον εἴτε ὑπόγειον ἢ καταχθόνιον ἢ Ἐβουσαῖον ἢ Χερ‐ σαῖον ἢ Φαρισαῖον. λάλησον ὁποῖον ἐὰν ἦς, ὅτι ὁρκίζω σε θεὸν φωσφόρον ἀδάμαστον, τὸν τὰ ἐν καρδίᾳ πάσης ζωῆς ἐπιστάμενον, τὸν χουοπλάστην
35τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, τὸν ἐξαγαγόντα ἐξ ἀδήλων καὶ πυκνοῦντα τὰ νέφη καὶ ὑετίζοντα τὴν γῆν καὶ εὐλογοῦντα τοὺς καρποὺς αὐτῆς, ὃν εὐλογεῖ πᾶσα ἐνουράνιος δύναμις ἡ ἀγγέλων ἀρχαγγέλων. ὁρκίζω σε μέγαν θεὸν Σαβαώθ, δι’ ὃν ὁ Ἰορδάνης
40ποταμὸς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ ἐρυθρὰ θάλασσα ἣν ὥδευσεν Εἰσραὴλ καὶ ἔστη ἀνόδευτος, ὅτι
ὁρκίζω σε τὸν καταδείξαντα τὰς ἑκατὸν τεσσαράκοντα γλώσσας καὶ διαμερίσαντα τῷ ἰδίῳ προστάγματι. ὁρκίζω σε τὸν τῶν αὐχενίων γιγάντων τοῖς237
45πρηστῆρσι καταφλέξαντα, ὃν ὑμνεῖ ὁ οὐρανὸς τῶν οὐρανῶν, ὃν ὑμνοῦσι τὰ πτερυγώματα τοῦ χερουβίμ. ὁρκίζω σε τὸν περιθέντα ὄρη τῇ θαλάσσῃ τεῖχος ἐξ ἄμμου καὶ ἐπιτάξαντα αὐτῇ μὴ ὑπερβῆναι καὶ ἐπήκουσεν ἡ ἄβυσσος. καὶ σὺ ἐπάκουσον πᾶν πνεῦμα

k

(50)

δαιμόνιον, ὅτι ὁρκίζω σε τὸν συνσείοντα τοὺς τέσσαρας ἀνέμους ἀπὸ τῶν ἱερῶν Αἰώνων, οὐρανοειδῆ, θαλασσοειδῆ, νεφελοειδῆ, φωσφόρον, ἀδάμαστον. ὁρκίζω σε τὸν ἐν τῇ καθαρᾷ Ἱεροσολύμῳ, ᾧ τὸ ἄσβεστον πῦρ διὰ παντὸς αἰῶνος προσπαράκειται,
55τῷ ὀνόματι αὐτοῦ τῷ ἁγίῳ ιαεω βαφρενεμουν. λόγος· ὃν τρέμει γέννα πυρὸς καὶ φλόγες περι‐ φλογίζουσι καὶ σίδηρος λακᾷ καὶ πᾶν ὄρος ἐκ θεμελίου φοβεῖται. ὁρκίζω σε πᾶν πνεῦμα δαιμόνιον τὸν ἐφορῶντα ἐπὶ γῆς καὶ ποιοῦντα ἔκτρομα τὰ
60θεμέλια αὐτῆς καὶ ποιήσαντα τὰ πάντα ἐκ τῶν οὐκ ὄντων εἰς τὸ εἶναι. ὁρκίζω δέ σε τὸν παραλαμβάνοντα τὸν ὁρκισμὸν τοῦτον χοίρειον μὴ φαγεῖν καὶ ὑποταγήσεταί σ[ο]ι πᾶν πνεῦμα καὶ δαιμόνιον ὁποῖον ἐὰν ἦν. ὁρκίζων δὲ φύσα ἀπὸ τῶν ἄκρων καὶ τῶν
65ποδῶν ἀπαίρων τὸ φύσημα ἕως τοῦ προσώπου καὶ ἐκκριθήσεται. φύλασσε καθαρός. ὁ γὰρ λόγος ἐστὶν
ἑβραϊκὸς καὶ φυλασσόμενος παρὰ καθαροῖς ἀνδράσιν.238